Drie hoofdtypen communicatiekabels

Communicatiekabel is een kabel die informatiesignalen verzendt tussen geografisch gescheiden punten door stromingen met verschillende frequenties. Gegevens, spraak en beelden worden verzonden via communicatiekabels. Het hart van een communicatiekabel is het transmissiemedium, dat kan bestaan ​​uit coaxiale geleiders, getwiste draadparen of optische vezels. Een mechanische structuur beschermt het hart van de kabel tegen handlingkrachten en de externe omgeving.

Het eerste type kabels dat voor deze functies werd gebruikt, waren coaxkabels. Coaxkabel, of coaxkabel, heeft een binnengeleider omgeven door schuimisolatie, symmetrisch omwikkeld door een gevlochten metalen schild en vervolgens bedekt met een plastic omhulsel.

Moderne technologie vereist het gebruik van kabels met koperen geleiders, georganiseerd in getwiste paren met isolatie en buitenmantel.

Veel voorkomende typen zijn:

• UTP (niet-afgeschermde getwiste paren)

• STP (afgeschermde getwiste paren)

• FTP (verijdelde gedraaide paren)

Dit type communicatiekabels worden ingedeeld in categorieën (Cat) op basis van de prestaties voor overspraak en "systeemruis". Ze worden gebruikt als de lengte korter is dan 100 meter.

Bij afstanden groter dan 100 meter moet een glasvezelkabel worden gebruikt. Een glasvezelkabel bevat één of meer glasvezels. De optische vezelelementen zijn doorgaans individueel gecoat met plastic lagen en opgenomen in een beschermende buis die geschikt is voor de omgeving waarin de kabel zal worden ingezet.

De keuze tussen coaxkabel, twisted pair-kabel en glasvezelkabel hangt vooral af van uw behoeften en netwerktopologie. U kunt de kosten en de vereisten voor bandbreedte in evenwicht brengen om een ​​keuze te maken. Ongeacht coaxkabel, twisted pair-kabel of glasvezelkabel, het is altijd het beste om aan uw netwerkvereisten te voldoen.