Coaxkabel is een soort draad die wordt gebruikt voor het verzenden van radio- en televisiesignalen. Het wordt veel gebruikt in veel toepassingen, waaronder homevideo-apparatuur, satellietschotels en elektronische apparatuur. Er zijn verschillende soorten coaxkabels verkrijgbaar. Deze omvatten semi-stijve, vervormbare en triaxiale kabels. Coaxkabel wordt vaak gebruikt voor het verzenden van radiofrequentiesignalen (RF), zoals die worden gebruikt in kabeltelevisie (CATV) en kabelinternetnetwerken, maar ook in andere toepassingen die hoogfrequente signaaloverdracht vereisen, zoals wetenschappelijke instrumenten, industriële controle systemen en medische apparatuur.
Coaxkabel staat bekend om zijn vermogen om een consistent signaalniveau over lange afstanden te behouden en om interferentie van externe bronnen te onderdrukken, waardoor het een populaire keuze is voor veel communicatietoepassingen. Triaxiale of triaxkabel heeft een derde isolatielaag, een koperen vlechtwerk. Dit helpt het signaal af te schermen tegen elektromagnetische interferentie (EMI). Coaxkabels bestaan doorgaans uit vier lagen. De binnenste laag is de centrale geleider. De tweede laag is het diëlektricum. Diëlektrische materialen zijn meestal plastic of schuim. De volgende laag is het schild. Dit beschermt de middengeleider en het diëlektricum tegen externe interferentie. Normaal gesproken is de afscherming geaard. In sommige gevallen worden afstandhouders gebruikt om de binnengeleider uit de buurt van de afscherming te houden. Ten slotte omringt het buitenste schild het hele samenstel en zorgt voor de grond. Normaal gesproken is de buitenste metalen afscherming aan beide uiteinden van de lijn in de connector geaard. Een coaxkabel is ideaal voor zwakke elektrische signalen. Het kan echter ook gevoelig zijn voor schade. Daarom moet er zorgvuldig mee worden omgegaan. Om schade te voorkomen, moet het vóór transport correct worden opgerold.
